تأثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی

چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی انجام شد.روش بررسی: روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری این پژوهش همهٔ دانش آموزان با ناتوانی هوشی شهر سدهٔ استان فارس در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم ۲۶ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند؛ به طوری که هر گروه ۱۳ نفر بود. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش فعالیت ورزشی در ۲۴ جلسه دریافت کردند. در حالی که به گروه کنترل این مداخله ارائه نشد و در پایان برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. برای سنجش پرخاشگری از پرسشنامهٔ پرخاشگری قزل سفلو (۱۳۸۸) استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری و خرده مقیاس های آن (پرخاشگری کلامی به خود، پرخاشگری غیرکلامی به خود و پرخاشگری کلامی به غیر خود) در گروه آزمایش به طور معنا داری کاهش یافته است (۰٫۰۰۱>p). نتیجه گیری: یافته ها بیانگر تأثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی بود. بنابراین پیشنهاد می شود با طراحی و اجرای فعالیت ورزشی جهت بهبود پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی اقدام شود.